Hola todas,

Hier dan mijn eerste blog vanuit Zuid-Amerika, Peru!

Whah, het is nog steeds een beetje onwerkelijk, maar ik ben er toch echt, om precies te zijn in Lima, de hoofstad van Peru. Hier verblijf ik een paar dagen als toerist, in hostel Casa Ana, om vervolgens door te gaan naar Cuszo, waar ik de komende maand zal verblijven bij mijn gastgezin en taallessen ga volgen.

Zelfs tot gisterochtend had ik nog steeds niet het gevoel dat ik bijna op het punt stond om voor een half jaar weg te gaan. Ik was nog redelijk rustig, en dat verbaasde me wel. De afgelopen week was ik met vlagen zenuwachtig geweest, dus ik dacht; op de dag van vertrek zal het wel helemaal erg zijn. Maar gelukkig niet. Het scheelde misschien dat mijn backpack stond ingepakt en alles wat eerder op mijn to-lijst had gestaan was afgevinkt

En er had de afgelopen tijd behoorlijk wat op die lijst gestaan. De afgelopen weken heb ik me dan ook niet hoeven vervelen. Soms had ik aan voorbereidingen een hele dagtaak. Maar zo begint dan ook al de voorpret en....een goede voorbereiding is het halve werk.

Nadat ik me had laten informeren door Travel Active (de organisatie die de taallessen en het vrijwilligerswerk en alles daar omheen regelt) en een keuze had gemaakt voor de landen en het soort vrijwilligerswerk dat ik wilde gaan doen, moest ik een vragenlijst invullen, in het Spaans of het Engels. Aangezien mijn Spaans nu nog niet zo goed is, heb ik toch maar gekozen om dit in het Engels te doen. De vragen gingen over het vrijwilligerswerk: hoe ging ik me daar op voorbereiden, wat voor problemen zou ik tegen kunnen komen en hoe ga ik daar dan mee om. Wat voor werkzaamheden wilde ik doen en welke juist niet? Maar er werden ook veel vragen gesteld om te kijken of je, je bewust was van bepaalde dingen en hoe je hier mee om zou gaan, zoals de geografische ligging (over het algemeen vrij hoog, zowel in Peru als in Bolivia, dus de kans op hoogteziekte is aanwezig), de cultuurshock en het feit dat vrijwilligerswerk geen standaard werk is en dat het soms anders kan lopen dan je zou denken.

Nadat ik me bewust was van al deze zaken, mocht ik ook nog aangeven wat mijn niveau van Spaans is op dit moment en ook nog mijn CV opsturen. Al met al was ik hier dus wel wat uurtjes mee zoet. Maar het gaf me ook een fijn gevoel; je weet dat de organisaties, zowel Travel Active, als de partnerorganisaties in Zuid-Amerika professioneel bezig zijn. Na een aantal weken kreeg ik bericht dat al mijn formulieren waren goedgekeurd er een passend project was gevonden (zie profiel) en dat ik welkom was in Zuid-Amerika!

Dus dat was dat. Dan was er ook nog een stukje medische voorbereiding. Bij verblijf in Zuid-Amerika voor een aantal maanden is het geen overbodige luxe om een consult bij de GGD aan te vragen. Ik kreeg daar advies, een recept voor malariatabletten (ik verblijf niet in malariagebied, maar wel handig om een aantal kuurtjes te hebben voor eventuele uitstapjes naar malariagebied) en een vaccinatie hier en een vaccinatie daar. En als je denkt dat je klaar bent, hoor je dat het misschien toch ook nog verstandig om die ene vaccinatie ook nog te nemen (in dit geval tegen rabies) oja, dat zijn er dan trouwens 3. Dus de GGD heb ik ook bijna wekelijks bezocht. Maar beter voorkomen dan genezen natuurlijk! Daarnaast ook nog bezoekjes gebracht aan de huisarts, tandarts, apotheek, fysio. De medische check kon ook afgestreept worden.

Mijn Spaans wilde ik voor vertrek ook nog een beetje ophalen. Maar uiteindelijk bleek mijn disipline voor zelfstudie toch een beetje ver te zoeken. Gelukkig heb ik wel met Sandra uit Ecuador en oud-cursist van VIV (de vrouwenstudio) een aantal keer kunnen afspreken en oefengesprekken gevoerd. Gezellig en leerzaam!

Voor de rest heb ik ook nog een training gevolgd van Stichting Muses om me voor te bereiden op het vrijwilligerswerk en verblijf voor langere tijd in het buitenland. Zo heb ik nu mijn persoonlijke 112 opgesteld en ben me bewust geworden van normen en waarden, bijvoorbeeld wat betreft opvoeding en educatief gebied, die heel anders kunnen zijn dan in Nederland of Europa.

En dan moesten er natuurlijk ook nog vliegtickets geboekt worden en het verblijf voor de eerste dagen nu hier in Lima. En ik moet natuurlijk ook niet de bezoekjes aan de Etos, Bever, Decathlon enz. vergeten en het kampeerweekend in Zeeland, als goede voorbereiding op het back-to basicgevoel, haha! Hoe concreter alles werd, hoe meer hyper ik werd en ik kriebels in mijn buik kreeg; ready to go!

Iedereen heel erg bedankt die op welke manier dan ook een bijdrage heeft geleverd aan deze voorbereiding; tips van ervaren reizigers, uitlenen van spulletjes, morele ondersteuning

een mooi afscheidsfeestje, met thema Nederland en alles in rood, wit, blauw en oranje. Lekkere hutspot en zuurkoolstampot en rookworsten! Muy bien!

En natuurlijk alle leuke berichtjes en reacties die ik heb ontvangen. Daar werd ik heel blij van. Ik vind het leuk dat ik jullie op deze manier op de hoogte kan houden en dat jullie met mij meereizen!

En nu heb ik eigenlijk nog weinig verteld over de vlucht en de eerste indrukken van Lima, haha. Die bewaar ik tot de volgende blog, als ik wat meer van Lima heb gezien, de komende dagen. En ook om te voorkomen dat deze blog gelijk wel heeeeel lang wordt

Jullie weten nu in ieder geval dat ik veilig ben aangekomen! Hier is het half 10 in de avond en bij jullie 7 uur later, dus alweer bijna tijd om op te staan. Aangezien ik plaatselijke tijd in de ochtend ben aangekomen, heb ik geprobeerd om niet teveel te slapen, zodat ik toch in het goede ritme hier kom. Maar half 10 vind ik nu dus prima om mijn bedje op te zoeken!

Tot de volgende blog!

Liefs Desiree (streepje op de e heb ik nog niet kunnen vinden op dit toetsenbord, haha).